ပ်က္လင္ကာသာ ဓမၼတာတည္း။
ေရြအိမ္နန္းနွင့္ ၾကငွန္းလည္းခံ မတ္ေပါင္းရံလ်က္ ေပ်ာ္စံ၇ိပ္ျငိမ္
စည္းစိမ္မကြာ မင္းခ်မ္းသာကား သမုဒၵရာ ေရမ်က္နွာထက္ ခဏတက္သည္
ေရပြက္ပမာ တသက္တာတည္း။
ၾကင္နာသနား ငါ့အားမသတ္ ယခုလြတ္သည္ မလြတ္ၾကမၼာ။
လူတကာတုိ့ ခနၵာခုိင္က်ည္ အတည္မျမဲ ေဖာက္လြဲတက္သည္း။
မခ်ြတ္စသာ သတၱာ၀ါတည္း။
ရွိခုိးေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္အက်ြန္ ပန္ခဲ့တုန္၏ ခုိက္ၾကံဳ၀ိပါက္ သံသာစက္သည္ ၾကိဳက္လတ္ရန္မူ တုံ့မယူလုိ ၾကည္ညိဳစိတ္သန္ သခင္မြန္ကုိ
ခ်န္ဘိစင္စစ္ အျပစိမဲ့ေရး ခြင့္လ်င္ေပး၏ ေသြးတည္ အနိစၥာ ငါ့ခနၵာတည္း။
မုိးတိမ္
Post a Comment